Buddha was born in Nepal

"Buddha was born in Nepal" कस्तो मज्जा आउँछ है भन्नलाई। यहि एउटा वाक्य हो जसले हाम्रो सार्वभौमिकता, राष्ट्रियता र हाम्रो नेपाली हुनुको गर्व एउटा मियोमा राखेको छ। यो वाक्यलाई कसैले छुसुक्क पनि दायाँ बायाँ गरोस त , नेपाली जनताले उसलाई माफ गर्ने छैनन्।  सिद्धार्थ गौतम नेपाली भू-भाग मा जन्मिएका हुन् र उनले बुद्धत्व भारतको गया मै प्राप्त गरेका हुन्, कसैको दुइमत छैन तर पनि  गर्व त जन्मेकै ठाउँ ले गर्नु पर्छ नि होइन र? कर्म गर्ने ठाउँ जाओस न  खोलै खोला, हामीलाई के को मतलब।
 
त्यस्तै अर्को राष्ट्रियता छुने गौरव छ हाम्रो, विश्वको सर्वोच्च शिखर सगरमाथा। विध्यालयमा कनि कुथी ८८४८ मिटर अग्लो भन्दै रटेको हाम्रो उत्तरी पर्खाल। कहिले मौसम परिवर्तन र कहिले भूइंचालोको आडमा, हामीले रटान मारेको मिटर हेरफेर हुने स्थिति पनि आए तर हामीले  अहिले सम्म अर्को अंक रट्नु परेको छैन। मौसमको मार र समयको बिशाल फेरोको बिचमा अझै पनि सगरमाथाले हामी नेपाली हुनुको नाक जोगाएर राखेको छ।
 
मलाई देश माथि गर्व हुने कुरा खोज्न धेरै बेर मगज खियाए पछि, उत्तरी भू-भागमा भएका मनोरम पहाडी तथा हिमाली भेगको याद आयो तर फेरी झल्याँस्स त्यहाँ जाने बाटो अनि त्यहाँको रहन सहनका साथै त्यहाँको विकटताको परिवेश सम्झें र एकछिन रनभुल्लमा परें, यो चिजलाई बरदान मान्ने कि श्राप। बरदान मानौं भने अहिले सम्म त्यस्तो ठाउँका बासिन्दा त उँभो लागेका छैनन्, अरुको के पो कुरा गर्नु र होइन श्राप हो भनौं भने देशद्रोही भन्लान कि भन्ने डर छ। 
 
ए साँच्चै, हामी त वीर गोर्खाली पनि पो हो त ! झन्नै अर्को पुरुषार्थ बिर्सेको मैले।  बेलायती लाहुरे, सिंगापुरे पुलिस, भारतीय सेना, ब्रुनाईको सुल्तानका  अंगरक्षकको फौज त कहाँ हाम्रो वीरता  बिना सम्भव हुन्छ र।  सेना त नेपालको पनि छ नि, तर कुनै बेला आफ्नै दाजु भाई संग लडाई गरेर बस्नेलाई कसले बहादुर भन्ला र खै।  बहादुर त ति पो हुन् त जो अर्काको देशमा गएर आफ्नो पुरुषार्थ देखाउंछन्।

बैंकमा बसेपछि कहिले कहीं देश को अर्थतन्त्रको बारेमा विचार आउँछ अनि सोच्छु, त्यो खाडीमा गएर ४०-५० डिग्रीको गर्मिमा पसिना चुहाएर रेमिट्यान्स पठाउनेको इज्जत त के गराई भयो र, विदेश बाट आउँदा पनि जाबो एउटा टि भी ल्याउँछन्, आफ्नो परिवारको लागि, त्यो पनि डोरीले बाँधेर ।   इज्जत त उनीहरुको हुन्छ, जो चिट्ठा र दुनियादारी गरेर मुलुकबाट पलायन हुन्छन् ।  कमसेकम, "ठुला" देश गएका छन्।  भाँडा माझे पनि अब्बल किसिमका प्रजातिको मान्छेहरुको जुठो सफा गरेका हुन् नि। उनीहरु त्यस्तो मुलुक गएका छन् जहाँबाट हामीलाई हेर्दा हामी केहि नजान्ने "डुकु" देखिन्छ।  फेरी आफ्नो देश छोडेर पलायन भए पछि I love Nepal भने पछि त, उनीहरु भन्दा ठुलो राष्ट्रभक्त हामी यहाँको धुलो, हिलो, मैलो खाएर बसेको "ग्वांच" नेपाली कहाँ हुन सक्छौं र।

कोही प्रति सिधै लक्ष्य गरेर लेखेको त होइन, तर कसैको आत्मसम्मान र राष्ट्रिय भावनाले ओतप्रोत चित्त दुख्यो भने चै म भित्री मुटु, भन्छन् नि "Bottom of my heart" बाट माफी माग्न चाहन्छु।

Nishil
19/03/2017